گفتوگو با پهلوان باشی کشور | از ارادت خاص به امام رئوف تا سجده شکر در میدان نبرد
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۶۳۱۷۶۹
خبرگزاری فارس مازندران ـ مهدی رضی |جابرصادقزاده نامی آشنا برای ورزشیهاست. ورزشکاری که پهلوانانه زندگی میکند و خودش هم به مانند نامش، همیشه پهلوان است. در رقابت کشتیگیران برای کسب بازوبند پهلوانی سال ۱۴۰۰، فینال سنگین وزن کشتی پهلوانی میان جابر صادقزاده و امیر محمدی برگزار و صادقزاده برای هفتمین مرتبه پهلوان ایران شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در فینال وزنهای ۷۰ و بهاضافه یکصدکیلوگرم در حضور رئیس جمهور و سیدحمید سجادی وزیر ورزش، جابرصادقزاده به مصاف امیر محمدی نایب قهرمان سه دوره مسابقات پهلوانی کشور رفت که صادقزاده در همان سه دقیقه نخست با اجرای عقربک، پشت حریفش را به خاک چسباند و عنوان قهرمانی را از آن خود کرد.
نکته جالب توجه اینجا بود که بعد از این مبارزه امیر محمدی چوخهکار بجنوردی که سابقه حضور در پیکارهای جهانی کشتی را نیز دارد صادقزاده را بر روی شانههای خود گذاشت و دور افتخار زد.
بازوبند پهلوان سال ۱۴۰۰ توسط آیتالله سیدابراهیم رئیسی رئیس جمهوری ایران بر دستان قهرمان کشتی پهلوانی سنگین وزن این رقابتها بسته شد تا جابر اینبار عنوانی متفاوت کسب و دریافت کند.
به همین بهانه به گفتوگویی با «پهلوانباشی» کشور پرداختیم تا بیشتر با این چهره ورزشی آشنا شویم. در ادامه صحبتهای جابر صادقزاده در گفتگو با خبرگزاریفارس را میخوانید :
فارس: آقای صادقزاده، از تکرار این عنوان برایمان بگویید و اینکه پهلوانی و پهلوان ماندن چه حسی دارد؟
صادقزاده: اولین بار که به این مقام دست پیدا کردم خیلی کم سن بودم و سر پرشوری داشتم، غرق ابهت عنوان جدیدم بودم و حواسم به مسؤولیت اجتماعی این عنوان نبود، بعدها با تکرارش کمکم جایگاهم را درک کردم و هر بار بیشتر از قبل پخته شدم.
فارس: قطعا کسب این عنوان مسؤولیت شما را بیشتر میکند، نظرتان در این خصوص چیست؟
صادقزاده: هر ورزشکاری علاقه دارد روزی قهرمان شود اما وقتی عنوان قهرمانی کشتی پهلوانی را کسب میکنی دیگر نمیتوانی هرطور که دوست داشته باشی زندگی کنی و باید روی خودت، منش و رفتارت خیلی کار کنی و کنترل داشته باشی. تلاشم را میکنم تا به خوبی از عهده این مسؤولیت برآیم.
*اولین کشتیگیری بودم که بعد از مسابقات پهلوانی سجاده نماز پهن کردم
فارس: همیشه پس از کسب عنوان به سجده میروید؛ علتش چیست و در آن لحظه چه حسی دارید؟
صادقزاده: هر عنوانی که تا امروز کسب کردهام لطف و مرحمت خداوند به من بوده، خداوند به من عزت داده است و من ترجیح میدهم همان لحظه روی تشک سجده شکر کنم و حق بندگی را بهجا آورم. اولین کشتیگیری بودم که بعد از مسابقات پهلوانی، سجاده نماز پهن کردم و این یک سنت بود که قبل از بازوبند اینکار انجام شود. امیدوارم دیگر قهرمانان ما هم بعد از قهرمانی زمانیکه با پرچم دور افتخار میزنند، بتوانند دو رکعت نماز شکر بهجا بیاورند.
فارس: در مسابقات و کارها بیشتر به چه کسی متوسل میشوید؟
صادقزاده: همیشه سعی میکنم ارتباط خوب ذهنی و قلبیام را با خدای مهربان حفظ کنم، در این مسیر خیلی وقتها از ائمه اطهار مدد میگیرم. وقتی وارد گود میشوم یا علی میگویم و محبت خاندان پیامبر(ص) همیشه در دلم زنده است.
*حاج قاسم مرد تدبیر و عمل بود
فارس: این مسابقات با نام سردار دلها حاج قاسم سلیمانی برگزار شد، از پهلوانی و رشادت حاج قاسم چه الگویی میتوان گرفت و نظرتان در خصوص این پهلوان نامی کشور چیست؟
صادقزاده: رشادتهای شهید نامدار حاج قاسم سلیمانی بر کسی پوشیده نیست، مرد تدبیر و عمل که دغدغهای جز امنیت و آرامش ملت ایران نداشت، مدیری ارزشمند که به راحتی نظیرش دیده نخواهد شد.
فارس: بازوبند پهلوانی را از دست رئیس جمهور گرفتید! نظرتان در خصوص گرفتن بازوبند از دست آیتالله رئیسی چیست؟
صادقزاده: رسم و آیین کشتی پهلوانی از باستان اینگونه بوده است که مسابقه نهایی در مقابل مقامات عالیرتبه برگزار میشده و بازوبند همتوسط رئیس جمهور بسته میشده است، خیلی خوشحالم که ریاست محترم جمهور این حسن نظر را به کشتی پهلوانی داشتند و موجب برگزاری هر چه باشکوهتر این مراسم شدند.
فارس: خیلیها میخواهند بدانند جابر صادقزاده از کجا شروع کرده تا به این جایگاه رسیده است!
صادقزاده: من از دوره نوجوانی از باشگاههای شهرم قائمشهر با همراهی خانواده عزیزم و مربیهای مهربانم با تلاش زیاد شروع کردم. تمام دروان نوجوانی و جوانی من با ساعتهای طولانی تمرین و ورزش سپری شد. همه ورزشکاران میدانند که همیشه استرس و هیجان زمان مسابقات خیلی زیاد است، هرچند من عاشق همین شرایطم اما خوب صبوری و تحمل بالایی را هم میطلبد.
*هیچوقت ناامید نشدم، دلم به خدا گرم است
فارس: مشکلات مالی هم داشتهاید یا جز قشر مرفه جامعه بهشمار میآیید؟
صادقزاده: من در یک خانواده معمولی بزرگر شدهام و با افتخار پدرم معلم بازنشسته است، در شروع ورزش شرایط سختی داشتم، خدا را شکر به مرور همراه با موفقیتها شرایط مالی هم بهتر شد اما تمام دغدغه من این سالها کشتی و شرکت در مسابقات بوده و فرصتی نداشتم تا دنبال کسب درآمد باشم.
فارس: برایتان پیش آمده که در زندگی شخصی و ورزشی ناامید شوید اما دوباره برگردید و خودتان را پیدا کنید؟
صادقزاده: هیچوقت ناامید نشدم چون اعتقاد دارم قلبی که به خدا دلگرم است ناامیدی در آن جایی ندارد، اما زمانهایی هم بوده که دلسرد یا خسته شوم، مخصوصا مواقعی که شرایط زندگی سخت میشود یا اطرافیان به خودشان اجازه قضاوت میدهند.
*ششمین بازوبندم را به شهید سلیمانی تقدیم کردم
فارس: بهعنوان پهلوانباشی کشور چه پیشنهادی به جوانان این سرزمین دارید؟
صادقزاده: به همه جوانان توصیه میکنم؛ حتما پرتلاش به دنبال آرزوهایشان باشند و بدانند که با پشتکار و توکل به خداوند هیچ موفقیتی غیر ممکن نیست.
فارس: یک مرتبه بازوبند پهلوانی را به موزه امام رضا(ع) تقدیم کردید؛ چهشد اینبار تصمیم گرفتید بازوبند پهلوانی را به سردار شهید حاج قاسم سلیمانی تقدیم کنید؟
صادقزاده: چهارمین بازوبند را به حرم مطهر رضوی تقدیم کردم، در قلبم از امام رضا(ع) مدد گرفته بودم و بعد از برآورده شدن نذرم وفای عهد کردم. ششمین بازوبندم مصادف با شهادت سردار حاج قاسم سلیمانی شد، برای بیان احترام ویژه خودم به فداکاریهای شهید سلیمانی این بازوبند را به خانواده محترمشان تقدیم کردم.
فارس: نظرتان در خصوص واکنش خانواده حاج قاسم و آن دستنوشته و تندیس چه بود؟
صادقزاده: راستش من هدیهام را در برنامه تلویزیونی سال ۹۸ تقدیم کردم و نمیدانستم به دست صاحبش رسیده یا نه، از خانواده بزرگوار سردار حاج قاسم سلیمانی بسیار سپاسگزارم که هدیه برادر کوچکشان را پذیرفتند و این برای من باعث افتخار است.
*بزرگترین افتخارم خادمی امام رضا(ع) است
فارس: شما خادم امام رضا(ع) نیز هستید، از این حس برایمان بگویید!
صادقزاده: احساسم از خادم امام رضا(ع) بودن را نمیتوانم توصیف کنم، این بزرگترین افتخار زندگی من است، خانوادهام و خودم عاشق امام هشتم هستیم و بیشتر از من، پدر و مادر دیندار و مهربانم به این موضوع افتخار میکنند و خوشحال هستند.
فارس: خاطرهای از امام رضا(ع) دارید؟
صادقزاده: هرچه از آقا امام رضا(ع) بخواهید، آقا آن را میدهد و من واقعا این موضوع را حس کردهام. تا به الان هر چیزی که با دل خواستهام به آن رسیدهام. در مسابقات سال ۱۳۹۶ که چهارمین بازوبند پهلوانی را بدست آوردم، این مسابقات در مشهد مقدس برگزار شد و من در آن مسابقات خیلی استرس داشتم. دلم را به آقا امام رضا(ع) سپردم و گفتم دوست دارم این بازوبند را به عشق خودتان بگیرم و تقدیم شما کنم.
با استرس آمدم و زمان وزنکشی قرعه را که اعلام کردند دیدم قرعه ۸ نصیب من شد. این برای من یک نشانه بود و دلم را قرص کرد، فردای آن روز که مسابقات شروع شد یکی یکی حریفانم را شکست دادم و به فینال رسیدم. آنقدر درگیر مسابقه شده بودم که قرار روز قبل فراموشم شده بود.
بعد از آنکه اول شدم و مسابقه تمام شد، هنگامی که به نماز ایستادم دیدم آهنگ امام رضا(ع) در سالن طنینانداز شد. ناخودآگاه اشکم سرازیر شد و نمیتوانستم خودم را کنترل کنم، همه فکر میکردند این اشک شوق است، اما اینطور نبود، صحبتهایی که بین خودم و امام رضا(ع) بود به خاطرم میآمد و ناخودآگاه اشکم جاری میشد. خدا را شکر میکنم که آن بازوبند را هم به آقا امام رضا(ع) تقدیم کردم و ارزش آن بازوبند را چندین برابر کردم.
*اهتزاز پرچم کشورم بر تمام آرزوهایم مقدم است
فارس: به کشتی برگردیم؛ آیا در تمام این سالها به این موضوع فکر نکردید که بار دیگر شانس خود را برای حضور در کشتی آزاد امتحان کنید؟ به هر حال موفقیت در این رشته نمود بیشتری نسبت به سایر رشتهها دارد و مردم قهرمانان آن را بیشتر در یاد میسپارند، به خصوص اینکه رویای کودکی تمام ورزشکاران حضور روی سکوی المپیک است!
صادقزاده: من هم مثل همه ورزشکاران رویای سکوی المپیک را داشتم و دارم اما خدا را شکر کشورم در این ورزش بسیار غنی است و ما تعداد زیادی کشتیگیر درجه یک در تمامی وزنها داریم، من هم به انتخاب بزرگان احترام میگذارم چراکه برافراشته شدن پرچم کشورم بر آرزوهای من تقدم دارد.
فارس: بعد سالها افتخارآفرینی آیا از سوی کشور و استان خودتان مازندران حمایتی صورت میگیرد؟
صادقزاده: مردم کشورم را دوست دارم، آنها همیشه به من لطف داشتهاند، دست مردم مهربان قائمشهر را به گرمی میفشارم، مازندرانیها همیشه حامی کشتیگیران بودند.
فارس: چه انتظاری از مسؤولان دارید؟
صادقزاده: انتظار دارم از تجربه و تخصص افرادی مثل بنده در مسیر درست آن و در برنامهریزی و پیشرفت بیشتر ورزش بهره ببرند و حمایت همهجانبه خودشان را دریغ نکنند.
فارس: صحبت پایانی !
صادقزاده: در انتها از همه عزیزانی که در این سالها کنارم بودند خالصانه نهایت تشکر و سپاسگزاری را دارم.
گفتنیاست؛ آخرین دوره پیکارهای کشتی پهلوانی قهرمانی کشور ۹ دی ماه سال ۱۳۹۸ برگزار و این پیکارها به دلیل شیوع ویروس کرونا سال گذشته لغو شد. در سال ۹۸ جابر صادقزاده برای ششمین مرتبه صاحب بازوبند پهلوانی کشور شد. او پیش از این در سالهای ۹۱، ۹۴، ۹۵، ۹۶ و ۹۷ نیز پهلوان ایران شده بود و با کسب ششمین بازوبند پهلوانی، صاحب لقب «پهلوانباشی» شد.
هر کشتیگیری که بتواند در رقابتهای سنگین وزن پهلوانی کشور، ۶ مرتبه صاحب بازوبند پهلوانی شود، لقب پهلوانباشی را به او میدهند.
به گزارش فارس؛ پیش از این زنده یاد علیرضا سلیمانی با کسب ۶ عنوان قهرمانی پهلوانی کشور تنها پهلوان باشی کشور بود.
انتهای پیام / ۸۶۰۵۹/ ح
منبع: فارس
کلیدواژه: جابر صادق زاده کشتی پهلوانی کشتی ایران بازوبند پهلوانی حاج قاسم سلیمانی بازوبند پهلوان جابر صادق زاده پهلوانی کشور کشتی پهلوانی پهلوان باشی تقدیم کردم رئیس جمهور امام رضا ع سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۶۳۱۷۶۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دُر یتیم خلیج فارس در صدف فراموشی/ صید مروارید احیا شود
خبرگزاری مهر، گروه استانها - حامد عرب زاده: صید مروارید از مشاغل مهم و بسیار قدیمی در جزیره خارگ است و در طول تاریخ، همواره بخشی از معیشت مردم این جزیره، از راه صید و فروش مروارید تأمین میشد.
وضعیت جغرافیایی خاص خارگ موجب میشد که صیادان و تاجران مروارید، برای صرفهجویی در وقت و هزینه خود، در هر جایی به غواصی نپردازند و بیشتر در جزیره خارگ بیشتر مشغول باشند که به وجود مروارید یا کثرت آن مشهور بود.
این محلهای غوص مروارید در اطراف جزیره را «مغاص» یا «مغاص اللولو» مینامیدند. از جمله معروفترین مغاصهای بین آبهای پیرامونی جزایر خارگ و خارگو است.
مروارید خارگ مشتریان جهانی دارد
بخشدار ویژه خارگ در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: نشان دادن سبک زندگی خارگیان قدیم بسیار مهم است تا مشقتهایی که با آن دست و پنجه نرم کردند را درک کنیم و بدانیم آنها چه روزگار سختی را پشت سر گذاشتهاند.
محمدرضا دشتی زاده افزود: صید مروارید از جمله میراث قدیمی و ارزشمند جزایر خارگ و خارگو است که از دیرباز در خلیج فارس، صید و به اقصی نقاط جهان صادر میشد.
وی ادامه داد: مرغوبیت مروارید خارگ موجب شد مشتریان زیادی در دنیا خواستار آن باشند.
بخشدار ویژه خارگ تصریح کرد: خارگی ها به مروارید بسیار وابستهاند و تاریخ و سنت دیرینه ای در پس این صنعت در این جزیره وجود دارد.
دشتی زاده گفت: پژوهشهای لازم در خصوص احیای این صنعت با پرورش مرواریدهای طبیعی توسط متولیان امر یک ضرورت است.
تاریخچه صید مروارید در خارگ
حسین سفیدی زاده از آخرین ناخداهای صید مروارید خارگ در خاطرات خود میگوید: آن روزها ساعتها روی آب غوص میکردیم (غوطهور میشدیم) برای صید مروارید، پدرم هم جاشو بود و وقتی مروارید صید میکردیم، از کشورهای عربی میآمدند و از ما میخریدند.
وی اضافه کرد: ساعتها راه برای خرما تا بصره طی میکردیم، لنجها زیادتر بودند و ما با لنج حاج عبدالحسین ملاحزاده تا کشورهای همجوار مثل عراق، بحرین، امارات، قطر و سوریه میرفتیم، کاسبی ما همه از دریا بود. ما در دریا بزرگ شدیم و همانجا پیر شدیم.
سفیدیزاده بیان کرد: جای ما در جزیره خارگو بود، ۱۲ کپر آنجا زده بودیم و آب شیرین از خارگ به آنجا میبردیم و البته خودش هم آب داشت، اما برای خوردن خوب نبود و فقط برای دست شستن و مصارف دیگر استفاده میشد.
وی گفت: صیادان بیشتر بودند و تعدادشان خیلی زیاد بود، بیش از ۱۰۰ لنج آن موقع برای صید مروارید میآمدند که بیشتر از کشورهای بحرین و کویت بودند و مرواریدها را از ما میخریدند، میرزا حاجی بحرینی یکی از صیادان قدیمی خارگ بود که اکثراً با او بودیم.
نحوه صید مروارید
علی جوکار از فعالان حوزه تاریخ جزیره خارگ نیز در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: مروارید، جمان، در، در یتیم، گوهر، لولو آنچه سالها به عنوان تجارتی گرانبها در خارگ دنبال میشد و در این حیطه مردان قدیم خارگی فعالیت و امرار معاش میکردند و تجار را از آن سوی آبها به جزیره خارگ میکشاند.
وی افزود: شهرت جزیره خارگ از نظر صید مروارید در قرن هشتم به حدی است که اصطخری معتقد است که به جز دریای پارس، هیچ جای دیگری را در جهان معدن مروارید لقب ندادهاند.
جوکار در ادامه تصریح کرد: تا همین اواخر بازماندگان نسل غواصان مروارید در جزیره خارگ مرحوم درویشی و مرحوم احمد چنان در قید حیات بودند غواصانی که با حبس نفس توانایی چندین دقیقه زیر آب بودن و جمع آوری مُهار (صدفهای حامل مروارید) را داشتند.
وی گفت: بعد از ساعتها غوص و جمع آوری صدف غواصان و ملوانان در عرشه لنج بادبانی (شراع) دور هم جمع شده و با زمزمههای اشعار محلی و گاهاً نیمه خوانی یکایک صدفها رو به امید یافتن مروارید باز میکردند.
وی خاطر نشان کرد: مرواریدهای به دست آمده برای فروش در پایان فصل صید و مراجعه تجار آماده عرضه میشد که بسته به اندازه و درشتی قیمت میگرفت و در کنار صیادی و البته باغبانی در خارگ قدیم منشأ کسب درآمد بود.
در قرن چهارم، از جزیره خارگ بهعنوان محلی برای صید مروارید یاد میشود. هرچند، مقدار مروارید صیدشده در این جزیره ناچیز بود؛ ولی گاهی مرواریدهای کمیاب و گرانبهایی در آنجا یافت میشد.
همچنین معروف بود که مروارید مشهور به «در یتیم» از آنجا بهدست میآید؛ شهرت خارگ به عنوان صیدگاه مروارید در قرن هشتم نیز ادامه داشت.
صید مروارید به فراموشی سپرده شد
اصغر صالحی از بومیان قدیمی جزیره خارگ در گفتوگو با خبرنگار مهر اظهار داشت: جزیره خارگ حالا چند سالی است که دیگر از میان القاب پر طمطراق خود تنها به خاطرات گذشته خود بسنده کرده و دیگر کسی از مرواریدهای آن خبر ندارد.
وی افزود: در روزگاران گذشته نه چندان دور مرغوب ترین مروارید جهان از اطراف جزایر خارگ و خارگو صید میشد و این نشان از علاقه مشکل پسندان عاشق مروارید داشت. از انواع مرواریدهای جزیره خارگ میتوان به مرواریدی که گلوه، بهله و مروارید ناعم، ناعمه (خرده مروارید) و بالاخره حصباء اشاره کرد.
صالحی تصریح کرد: ارزش بالای اقتصادی، اشتغال زایی و کاربرد این دردانه خلیج فارس در جواهرسازی و صنایع دستی دریایی، از مهمترین دلایل صید مروارید بوده است.
مروارید صیدشده از جزیره خارگ، همواره از جمله کالاهای تجاری ارزشمند ایران بود که از قدیم الایام به نقاط گوناگون صادر میشد. بر اساس کتابی که درباره جغرافیای دریایی بازرگانی شرق به غرب در حوالی سده اول میلادی تألیف شده است، مروارید یکی از اقلام صادراتی جزیره خارگ محسوب میشد. این کار در قرنهای بعد نیز استمرار داشت.
صید مروارید هم مثل خیلی از کارهای سنتی دیگر، دورهاش در خارگ تمام شده و حالا فقط یادش باقی مانده و خاطراتی که سینه به سینه نقل میشود و هر روز هم بیشتر رو به فراموشی میرود، تا چند نسل آینده، شاید مروارید هم به افسانهها بپیوندد و دیگر کسی باور نکند که این منطقه روزی منبع صید مروارید منطقه بوده و هر روز عده زیادی، ساعتها وقت خود را برای صید مروارید میگذاشتند.
کد خبر 6099897